Το άρθρο 257 του Ν. 4512/2018 (ΦΕΚ 5, τ. Α’) που τροποποίησε το άρθρο 9 του Ν. 1963/91 και αφορά το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων, χρήζει ερμηνείας, αν όχι αποκρυπτογράφησης.
Μέχρι να γίνει αυτό, παρουσιάζω μια άσκηση για το Σαββατοκύριακο, με αφορμή την ανάρτηση στο διαδίκτυο της φερόμενης πρότασης φαρμακευτικού συλλόγου της χώρας προς την αρμόδια Περιφέρεια για το υποχρεωτικώς τηρούμενο εβδομαδιαίο ωράριο.
Κατά το δημοσίευμα, ο φαρμακευτικός σύλλογος προτείνει το εξής υποχρεωτικό ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων:
α. Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή: από 8.00 έως 14.00 και από 17.00 έως 21.00.
β. Τρίτη, Πέμπτη: από 8.00 έως 14.30.
γ. Το Σάββατο: από 8.00 έως 14.00.
Προκύπτει δηλαδή εβδομαδιαίο υποχρεωτικό ωράριο λειτουργίας 49 ωρών που «χτίζεται» από Δευτέρα έως και Σάββατο.
Ας δούμε όμως τη διάταξη του νόμου.
«ΑΡΘΡΟ 9
- Τα φαρμακεία λειτουργούν υποχρεωτικά κατ’ ελάχιστον σαράντα (40) ώρες εβδομαδιαίως. Με απόφαση του αρμόδιου κατά τόπον Περιφερειάρχη που εκδίδεται ύστερα από την σύμφωνη γνώμη του οικείου φαρμακευτικού συλλόγου, κατανέμονται, ανάλογα με τις ανάγκες του τοπικού πληθυσμού, οι ως άνω 40 ώρες εντός της εβδομάδας, οι οποίες δεν θα μπορούν να υπερβαίνουν τα κάτωθι ανώτατα χρονικά όρια, τα οποία πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά: α) από Δευτέρα έως Παρασκευή εντός της εβδομάδας και β) από τις 8.00 π.μ. έως τις 21.00 μ.μ. εντός της ημέρας.»
Αναλύοντας τη διάταξη, προκύπτουν κατά τη γνώμη μου τα εξής:
- Το υποχρεωτικό ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων είναι κατ’ ελάχιστο 40 ώρες. Επομένως, είναι δυνατόν μετά από συμφωνία Περιφέρειας και του τοπικού φαρμακευτικού συλλόγου να υπερβαίνει και τις 40 ώρες. Για παράδειγμα το υποχρεωτικό εβδομαδιαίο ωράριο μπορεί να ορισθεί και σε 48 ώρες.
- Το οποιοδήποτε εβδομαδιαίο υποχρεωτικό ωράριο που θα συμφωνηθεί, έστω και αν υπερβαίνει τις 40 ώρες, «χτίζεται» ωστόσο υποχρεωτικά εντός συγκεκριμένων ημερών, δηλαδή από Δευτέρα έως Παρασκευή, σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του νόμου. Κατά συνέπεια, στο «χτίσιμο» του οποιουδήποτε εβδομαδιαίου υποχρεωτικού ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ.
- Αν είναι ορθός ο άνω συλλογισμός, κατά λογική αλληλουχία η λειτουργία των φαρμακείων το Σάββατο δεν εντάσσεται στο υποχρεωτικό ωράριο και προϋποθέτει δήλωση ανά δίμηνο για τη λειτουργία διευρυμένου ωραρίου. Με άλλα λόγια, αν δεν δηλώσει ο φαρμακοποιός διευρυμένο ωράριο, δεν θα μπορεί να λειτουργεί Σάββατο.
Να λοιπόν που η πρόταση του εν λόγω φαρμακευτικού συλλόγου δίνει την αφορμή και τροφή για περισυλλογή το Σαββατοκύριακο.
Σημειώνω επίσης και το εξής:
Η απόφαση του Περιφερειάρχη για το υποχρεωτικό εβδομαδιαίο ωράριο λαμβάνεται ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ του οικείου φαρμακευτικού συλλόγου. Αν ο Φ.Σ. δεν εκφέρει γνώμη ή αν η γνώμη του είναι αντίθετη από αυτή της Περιφέρειας, δεν είναι δυνατή η έκδοση απόφασης. Τα ανωτέρω προβλέπει το άρθρο 20 του Ν. 2690/1990, περί του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.
Το ζήτημα θα παραμένει αρρύθμιστο μέχρι:
α. Να συμφωνήσει ο Φ.Σ.
β. Να αλλάξει ο νόμος.
Καλό Σαββατοκύριακο,
Χρήστος Αρβανίτης