Με απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ (μετά τη χορηγηθείσα Προσωρινή Διαταγή), ανεστάλη οριστικά η ισχύς του άρθρου 3 του Π.Δ. 64/2018 που αφορά τα ασυμβίβαστα των φαρμακοποιών που απορρέουν από το άρθρο 2 παρ. 5 γ, iv, v του ιδίου Π.Δ., ως προς τη συμμετοχή τους σε επιχειρήσεις φαρμακείων μέχρις εκδόσεως αποφάσεως επί της Αίτησης Ακυρώσεως που ασκήσαμε με τον Καθηγητή Π. Λαζαράτο για λογαριασμό των ενδιαφερομένων.
Στις προηγούμενες από 08-11-2018 και 23-01-2019 αναρτήσεις μου στο site www.arvanitislaw.gr (βλ. Παραρτήματα Ι και ΙΙ) είχα αναφερθεί διεξοδικά στο θέμα, επισημαίνοντας τους σοβαρούς κινδύνους παρερμηνείας της σχετικής διάταξης.
Η κρίση της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ είναι η εξής:
«Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών λαμβάνοντας υπόψη: (α) ότι η βλάβη, την οποία επικαλούνται οι αιτούντες και η οποία συνίσταται σε ανατροπή, κατ’ εφαρμογή των επίμαχων ρυθμίσεων, της νομίμως και από μακρού χρόνου υφισταμένης καταστάσεως ως προς τις ασκούμενες από αυτούς επαγγελματικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες, με την υποχρέωση εκ μέρους τους να μεταβιβάσουν είτε τα ποσοστά συμμετοχής τους στην ομόρρυθμη εταιρεία που λειτουργεί φαρμακείο είτε τα ποσοστά συμμετοχής τους στις ανωτέρω εταιρίες εμπορίας φαρμάκων και διαγνωστικό εργαστήριο, και την αλλαγή μορφής των αιτούντων φαρμακείων, αποτελεί βλάβη δυσχερώς επανορθώσιμη σε περίπτωση ευδοκιμήσεως της αιτήσεως ακυρώσεως, (β) το γεγονός ότι η βλάβη αυτή δεν προέρχεται από διατάξεις του εξουσιοδοτικού νόμου ή άλλου τυπικού νόμου, αλλά από ρυθμίσεις του προσβαλλομένου διατάγματος, (γ) το ότι, ενόψει των οριζομένων στο άρθρο 6 του ν. 328/1976 (Α΄ 128), όπως ίσχυε προ της καταργήσεώς του με τον ν. 4336/2015, η επιχειρηματική δραστηριότητα των αιτούντων, με τη συμμετοχή τους τόσο σε εταιρεία συσταθείσα για την λειτουργία φαρμακείου όσο και σε άλλη εταιρεία συσταθείσα για εμπορία φαρμάκων, ήταν κατ’ αρχήν νόμιμη, (δ) την νομοθεσία η οποία διέπει την άσκηση του φαρμακευτικού επαγγέλματος και την λειτουργία των φαρμακείων, ιδίως δε τον Κώδικα Ελληνικής Φαρμακευτικής Δεοντολογίας [π.δ. 340/1993 (Α΄ 145)], που περιέχει ρυθμίσεις για την προστασία της δημόσιας υγείας και του συμφέροντος των καταναλωτών, καθώς και (ε) την σύντομη δικάσιμο που έχει ορισθεί για την εκδίκαση της αιτήσεως ακυρώσεως [5 Απριλίου 2019], κρίνει ότι οι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, τους οποίους επικαλείται η Διοίκηση, δεν κωλύουν εν προκειμένω την παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας και ότι εφόσον η ασκηθείσα αίτηση ακυρώσεως δεν είναι, πάντως, προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη, πρέπει να γίνει δεκτή η εξεταζόμενη αίτηση και να ανασταλεί, ως προς τους αιτούντες η εφαρμογή της προθεσμίας προσαρμογής που τάσσεται στο άρθρο 3 του π.δ. 64/2018, εν σχέσει προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 2 παρ. 5 περίπτωση γ΄ υποπεριπτώσεις (iv) και (v) του ιδίου διατάγματος.
Δ ι ά τ α ύ τ α
Δέχεται την αίτηση.
Αναστέλλει, ως προς τους αιτούντες, την εφαρμογή της προθεσμίας προσαρμογής που τάσσεται στο άρθρο 3 του π.δ. 64/2018, εν σχέσει προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 2 παρ. 5 περίπτωση γ΄ υποπεριπτώσεις (iv) και (v) του ιδίου διατάγματος.»
Σημειώνω ότι στις 5 Απριλίου 2019, ενώπιον της Ολομέλειας του ΣτΕ, θα συζητηθούν και άλλες αιτήσεις για την ακύρωση του Π.Δ. 64/2018 που αφορούν το «ιδιοκτησιακό» των φαρμακείων.
Αθήνα, 15-02-2019
Χρήστος Αρβανίτης